معرفی کتاب: حقوق بین الملل ورزش و فوتبال

بخشی از مقدمه مولف:

کتاب «حقوق بین الملل ورزش و فوتبال»، کتابی که در برابر دیدگاه شما خواننده فرهیخته و گرامی قرار دارد، مجاهدت دوباره ای برای معرفی مباحث نوین حقوقی در سطح دنیاست که تا قبل از این در ادبیات حقوقی ایران مورد بررسی بنحو شایسته ای قرار نگرفته است و امید آن می رود با وجود شخصیت های برجسته دانشگاهی و اجرایی و تبلیغ ضرورت مطالعه شاخه های جدید حقوقی در دانشگاه ها، شاهد تحول چشمگیری در دوستی متقابل دانش آموختگان حقوقی و فعالان عرصه صنعت و تجارت باشیم. این مهم می تواند منجر به بازنگری اساسی در فهرست واحدهای تحصیلی دانشگاهی و آموزش حقوق بر پایه ملاحظات کارکردی شود که از آن جمله، «حقوق بین الملل ورزش و فوتبال»، چه به عنوان یک واحد درسی در تحصیلات تکمیلی حقوقی و چه به عنوان یک رشته تخصصی حقوقی در تحصیلات تکمیلی پیشنهاد می شود.

کتاب حقوق بین الملل ورزش و فوتبال بلحاظ فنی چند پیام ساده و در ضمن، بسیار مبنایی را به مخاطب خود منتقل می کند. اصولا رویکرد نویسنده در این کتاب، نگاهی ساختارگرایانه و البته فراملی است و به همین دلیل، تلاش می شود تا از زاویه متفاوتی، موضوع ورزش و فوتبال با علم حقوق عجین شده و نتایج جدیدی را عرضه نماید.

اولین موضوع این است که فارغ از نقش فوتبال و سایر ورزش های قهرمانی در سطح ملی که در شکوفایی فرصت های کسب و کار، ترویج ارزش های فرهنگی، تقویت وحدت ملی، مقابله با آسیب های اجتماعی خصوصا برای جوانان و غیره به عنوان وسیله ای موثر شناخته شده است، وقت آن فرا رسیده که مدیران ورزش به حوزه بین الملل آن نیز توجه مناسب تری را معطوف دارند. به عبارت دیگر، فوتبال و سایر ورزش ها در دوران معاصر، نه تنها یک ابزار بسیار نقش آفرین در دیپلماسی بشمار می روند که می تواند در پیشبرد سیاست خارجی صلح جویانه و همچنین مسالمت آمیز ایران چه در سطح منطقه و چه در سطح فرامنطقه ای  بکار آید، باید از قابلیت های آن بمنظور ارتقای منزلت کشور در نظام بین المللی نهایت بهره را برد.

دومین ملاحظه ای که نویسنده از مرور اجمالی مباحث مطروحه در این کتاب در نظر دارد پیامدهای  فرامرزی اقتصادی صنعت ورزش است که از یک طرف باید در ایران بواسطه توانمندی ها و استعدادهایی که وجود دارد، بیش از پیش در امر صادرات خدمات مرتبط با ورزش هایی که ایران از مزیت نسبی در سطح بین المللی یا حداقل در سطح آسیا و خاورمیانه برخوردار است، کوشا بود و از طرف دیگر باید تلاش نمود با رفع موانع، حتی المقدور، امکان ثروت آفرینی از طریق این صنعت را از طریق فعالیت های ناظر به ایجاد شهرت تجاری، ارایه عالی ترین خدمات پزشکی ورزشی، مشارکت بهتر در بدست گرفتن حق پخش رویدادهای ورزشی، میزبانی مسابقات ورزشی طراز اول منطقه ای و جهانی و تامین بستر مناسب برای ورود بخش خصوصی خارجی و سرمایه گذاری در ابعاد مختلف ورزش از جنبه های مسلم توسعه اقتصادی به برکت ظرفیت های موجود در کشور غافل نماند.

آخرین پیام این کتاب، ضرورت تعامل با نهادهای بین المللی است که در ورزش های گوناگون نقش مدیریتی کلان ایفا می کنند. متاسفانه، کشور ما بدلالیل گوناگونی از تشریک مساعی با سازمان های بین المللی و استفاده از فرصت های موجود در این ساختارها عقب افتاده است. با نگاهی گذرا به فهرست شخصیت های اثرگذار در نهادهای بین المللی ورزشی مثل فدراسیون بین المللی فوتبال بوضوح می توان جای خالی ایرانیان را دریافت. در حالی که حضور فعالانه ایران در مجامع تقنینی و سیاستگذاری بین المللی ورزشی می تواند منتهی به مشارکت در فرایند هنجارسازی بین المللی گردد که از همین طریق، علاوه بر اینکه شأن کشور در این قلمرو افزایش می یابد، زمینه ورود ارزش های فرهنگی و اخلاقی ایرانی- اسلامی در مقررات فراملی ورزشی هموارتر خواهد شد.ایران به رغم اینکه می تواند از حوزه ورزش از ۴۰۰ کرسی در نهادهای بین المللی بهره بگیرد اما امکان حضور موثر خود را در این نهادها از دست داده و همین امر موجب شده است که نه تنها در مواقعی، ایران از حقوق خود در جریان رقابت ها بازمانده است، در بسیاری از موارد، ایران این فرصت را از دست داده که دیدگاه های فرهنگی، اسلامی و پیشروانه خود را در روند شکل گیری تدریجی حقوق ورزش از طریق تریبون های بین المللی، در قالب دیپلماسی ورزشی عرضه نماید.

برای دریافت فهرست مطالب کتاب اینجـــــا کلیک نمایید.